Το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας στο ηπειρωτικό ευρωπαϊκό σύστημα και στο ελληνικό δίκαιο, χωρίζεται στο ηθικό και το περιουσιακό δικαίωμα. 

• Το ηθικό δικαίωμα είναι το δικαίωμα προστασίας του προσωπικού δεσμού του δημιουργού προς το έργο του. Είναι ανεξάρτητο από το περιουσιακό δικαίωμα , δεν μεταβιβάζεται και δεν γίνεται αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης ενώ κληρονομείται από τους κληρονόμους του δημιουργού (Ν. 2121/93 άρθρο 12 παρ. 2). Ο δημιουργός έχει  την εξουσία να επιτρέπει ή να απαγορεύει τις πράξεις: Δημοσίευσης, Αναγνώρισης της πατρότητας, Περιφρούρησης της ακεραιότητας: Προσπέλασης στο έργο, Υπαναχώρησης

• Το περιουσιακό δικαίωμα εξασφαλίζει στο δημιουργό τη δυνατότητα  οικονομικής εκμετάλλευσης του έργου του. Το περιουσιακό δικαίωμα μεταβιβάζεται και γίνεται αντικείμενο εμπορικής και οικονομικής εκμετάλλευσης  ενώ  κληρονομείται από τους κληρονόμους. Ο δημιουργός έχει την εξουσία να επιτρέπει ή να απαγορεύει τις πράξεις: εγγραφής, αναπαραγωγής, δημιουργίας παράγωγου έργου, διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων (αντιγράφων ) του έργου στο κοινό, εκμίσθωσης και δημόσιου δανεισμού δημόσιας εκτέλεσης, παρουσίασης στο κοινό, ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, παρακολούθησης του έργου. Κάθε μια από τις εξουσίες που παρέχει το περιουσιακό δικαίωμα  είναι ανεξάρτητη και αυτοτελής, δηλαδή μπορεί να μεταβιβαστεί χωριστά με άλλη σύμβαση σε άλλο πρόσωπο και με χωριστή αμοιβή.